معارف الهی آب است. باید کاری کنید که مثل چاه  از درون خودتان آب بجوشد.

گرفتن معارف از دیگران با شنیدن و خواندن، مثل ریختن آب در چاه است که بعد از اند ک مدتی آب آن بو می گیرد و متعفن می شود.

باید کمی وقت صرف کرد و با مطالعه کردن، در درون خود حفّاری کرد تا به آب رسید.

مقصود از مطالعه، تفکّر است نه کتاب خواندن. البته هنگام کندن چاه وقتی به زمین سخت برسند، مقداری آب می ریزند تا زمین نرم و قابل کندن شود .

در این حد، استفاده از کلام و نوشته های دیگران مفید است.

وقتی از درون خودت آب جاری شد، شکر کن و از آن آب بکش و خودت بخور و به دیگران هم بده.

استاد دولابی